Inventarisatie activeringsmechanismen
Download rapport: Wettelijk toegestane middelen om fysieke congestie in laag- en middenspanningsnetten te voorkomen
Download presentatie: Longlist mechanismen voor inzetten flexibiliteit voor congestiemanagement
Activeringsmechanismen zijn mechanismen waarmee, als er congestie is of dreigt, beschikbare flexibiliteit kan worden geactiveerd (“afgeroepen”) bij eindgebruikers. Dat wil zeggen dat er een signaal of prikkel moet zijn waardoor eindgebruikers (of hun regelapparatuur) weten dat er flexibiliteit nodig is en daarop, meer of minder vrijblijvend, flexibiliteit kunnen aanbieden of inzetten. Binnen GO-e is daarbij gekeken naar de Europese richtlijn (Clean Energy Package). Deze maakt onderscheid tussen 6 “regimes” met maatregelen die door netbeheerders achtereenvolgens gevolgd mogen/moeten worden om congestie te voorkomen: tariefstructuur, netuitbreiding, marktgebaseerde redispatch, weigering van toegang, niet-marktgebaseerde redispatch en splitsen van biedzone. Over de implicaties van de richtlijn op het ontsluiten van flexibiliteit voor congestiemanagement is binnen GO-e een beschouwend rapport geschreven. Behalve netuitbreiding en weigering van toegang maken deze maatregelen gebruik van de mogelijkheid bij aangeslotenen om belasting te verlagen. Binnen GO-e is geïnventariseerd welke activeringsmechanismen er mogelijk zijn, onderverdeeld in drie categorieën die losjes zijn gebaseerd op de drie maatregelen uit de Europese richtlijnen: tariefinstrumenten, marktmechanismen en directe stuurmechanismen. Bij deze inventarisatie is er niet naar gestreefd om alle mogelijke varianten van mechanismen uit te werken, maar wel om per categorie de belangrijkste mechanismen af te dekken, waarbij variaties bij ieder van de mechanismen mogelijk zijn. De inventarisatie heeft geleid tot in totaal 16 mechanismen die beknopt zijn uitgewerkt.
Beoordelingscriteria afroepmechanismen
Download spreadsheet: Criteria activeringsmechansimen flexibiliteit (Microsoft Excel)
Zoals uit de inventarisatie blijkt zijn er allerlei verschillende afroepmechanismen mogelijk die ook nog eens op allerlei mogelijke manieren ingericht en geïmplementeerd kunnen worden. De vraag is dan: hoe kan bepaald worden of een bepaalde inrichting van een mechanisme goed of wenselijk is. Om hier grip op te krijgen is binnen GO-e een lijst met beoordelingscriteria opgesteld per categorie afroepmechanisme (tariefinstrumenten, marktmechanismen en directe stuurmechanismen). De criteria zijn onderverdeeld in vier categorieën die samen bepalen hoe wenselijk een mechanisme is:
- Zekerheid en effectiviteit: in hoeverre lukt het om potentiële flex met het mechanisme te activeren en hoe zeker is het dat dit lukt
- Eindgebruikerservaring: wat zijn de gevolgen voor de gebruiker en hoe acceptabel is dit voor de eindgebruiker?
- Impact: Wat is er bij verschillende partijen nodig om het mechanisme operationeel te krijgen en te houden in termen van impact op processen, systemen en organisatie.
- Wet en regelgeving: In hoeverre past het mechanisme in de huidige wet- en regelgeving en/of onderliggende principes en hoeveel aanpassing van bestaande regelgeving zou er nodig zijn om het mechanisme mogelijk te maken?
De criteria zijn bedoeld om afroepmechanismen te beoordelen, maar de criteria kunnen ook goed gebruikt worden bij het ontwerpen van een afroepmechanisme aangezien duidelijk is waar een goed afroepmechanisme aan moet voldoen.